Η ερώτησή μας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Τα εκτεταμένα περιστατικά αδιαφάνειας και διαφθοράς, καθώς και σωρεία περιπτώσεων όπου παραβιάζονται τα ελάχιστα πρότυπα ή οι νόμιμες πρακτικές σε εργασιακό, περιβαλλοντικό και οικονομικό επίπεδο στο πλαίσιο είτε της λειτουργίας των επιχειρήσεων και των δημόσιων υπηρεσιών είτε της διεξαγωγής δημόσιων και ιδιωτικών έργων καταδεικνύουν αφενός την ανάγκη εντατικοποίησης των ελέγχων με την παράλληλη ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών και αφετέρου ότι το κόστος τέτοιου είδους εγκληματικών παραβάσεων θέτει εν αμφιβόλω θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα δημιουργώντας στρεβλώσεις στην εύρυθμη οικονομική, παραγωγική και κατ’ επέκταση αναπτυξιακή δραστηριότητα με συνέπεια τη διαμόρφωση μιας αγοράς “πολλών ταχυτήτων” έξω από τους υφιστάμενους νόμους και κανόνες. Πολλές τέτοιες περιπτώσεις εντοπίστηκαν με τη βοήθεια εργαζομένων/πληροφοριοδοτών (whistleblowers) που δείχνουν το σθένος και προχωρούν σε καταγγελίες παραβατικών πρακτικών ή συμπεριφορών αψηφώντας το οικονομικό, επαγγελματικό, κοινωνικό και οικονομικό κόστος.

Σε αυτήν την κατεύθυνση ερωτάται η Επιτροπή:

1. 1.Πόσες τέτοιες περιπτώσεις έχουν καταγραφεί στην ΕΕ από την αρχή της κρίσης τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα;
2. 2.Ποιές ευρωπαϊκές χώρες έχουν θεσπίσει νομοθετικό πλαίσιο που προστατεύει τους πληροφοριοδότες (whistleblowers); Τι περιλαμβάνει αυτή η προστασία (αναφέρονται ενδεικτικά: προστασία έναντι απόλυσης, προστασία στοιχείων-προσωπικών δεδομένων, οικονομική αποζημίωση); Ισχύει για όλους τους κλάδους ιδιωτικών, κρατικών και δημοσίων δραστηριοτήτων;
3. Εξετάζει τη θεσμοθέτηση ενός ελάχιστου προτύπου προστασίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο με την εκπόνηση σχετικής πρότασης Οδηγίας για την προστασία των πληροφοριοδοτών (whistleblowers); Υπάρχει νομική βάση για κάτι τέτοιο;